Savoir Vivre – 2. Wdzięczność

Uczucie spokoju, jakie czuję jest dla mnie czymś nowym. Nieznanym i nie wiem jak się zachowywać.

Może nie jest idealnie, może jeszcze marzenia się realizują, ale brak większych problemów i ten rytm.

Nikt nie ściga, nikt nie umiera, nikt nie rani i nie cierpi.

To coś nowego.

Kiedyś mogłam zapomnieć o takim luksusie – jak spokój. Wtedy były tzw. ‚ciekawe czasy’.

Park Guell in Barcelona. Park Guell was commissioned by Eusebi Güell and designed by Antonio Gaudi.
Park Guell in Barcelona. Park Guell was commissioned by Eusebi Güell and designed by Antonio Gaudi.

I właśnie w takim momencie, widzę jak trudne jest bycie szczęśliwym. To uczucie jest tak odległe. Tak wiele blokad w umyśle człowieka tkwi.

Ten umysł teraz mówi: ”Coś jest nie tak, za spokojnie tu”

I to ciągłe oczekiwanie…

Czy tak powinno być? Coś trzeba z tym zrobić. Przestawić, popracować, bo uczucie lęku i dyskomfortu – codzienne – nie jest zdrowe.

Często słyszę „Za dużo myślisz” I nie widziałabym w tym nic złego, gdyby nie to, że zdarza mi się czarno myśleć.

Nauczona, że zawsze może być gorzej, nie potrafię cieszyć się dniem dzisiejszym.

60 copyJednym z punktów, żeby dość do uczucia spokoju i umiejętności zaznania szczęścia jest bycie wdzięcznym za to co się ma.

Ludzie na całym świecie modlą się o różne rzeczy. Ważniejszą modlitwą jest dziękowanie za to co się przeżyło, za to co się wie i możliwość poznawania/spotykania kolejnych…

Ciężka sztuka, szczególnie że mentalnie przyzwyczajeni jesteśmy do porównywania siebie do innych. Oni mają, a ja nie… itd.

Każdy jest indywidualny mimo iż łącznie tworzymy całość. Każdy może za coś być wdzięczny.

 

Wciąż się tego uczę, bo łatwo w nawyk nie wchodzi.

2 uwagi do wpisu “Savoir Vivre – 2. Wdzięczność

  1. Jeśli spojrzeć na umysł jak na narzędzie to on właśnie od tego jest , żeby rozwiązywać zadania , problemy , żeby COŚ Z TYM ROBIĆ .. a uczucie spokoju ,które zawsze jest tam gdzieś w nas , nawet przytłumione, ale jest zawsze , to nasza prawdziwa natura ludzka , bo łączy nas ze spokojem Natury. Spokój przywraca równowagę. Umysł logiczny wartościuje, ciągle szuka porównań ale właśnie – nie jesteś umysłem. To narzędzie do komunikacji z otoczeniem, ale nie jestem nim, bo szkoda ograniczać się do bycia narzędziem. A wdzięczność przywraca właściwą perspektywę, kończy proces gonitwy myśli za czymś dokądś … zaczynasz czuć się u siebie wszędzie .. z wdzięcznością , po prostu.

    Polubione przez 1 osoba

Dodaj komentarz